De Olmenhorst is een familiebedrijf dat al bijna 170 jaar bestaat. De gronden werden gekocht in 1854, twee jaar nadat het Haarlemmermeer was drooggelegd, door Stephanus de Clercq (1826-1886), telg van een Amsterdams koopmansgeslacht. Hij was de bet-bet overgrootvader van de huidige eigenaren. Hier startte hij een groot akkerbouwbedrijf, zoals er zo vele waren in de Meer. Er werden ondermeer aardappelen, tarwe, vlas en erwten geteeld. Bijzonder was dat eind 19de eeuw de eerste fruitboomgaard werd geplant. Dit kwam in de wijde omgeving vrijwel niet voor.
De toenmalige boerderij heette de Betsyhoeve. Toen deze echter afbrandde, werd in 1894 door Willem de Clercq (1851-1912) een nieuwe boerderij gebouwd, op een meer centraal gelegen locatie en deels in een al eerder aangelegde bosstrook, met voornamelijk iepen (olmen). Zo kreeg de nieuwe boerderij de naam ‘De Olmenhorst’. Waren de eerste twee generaties nog herenboeren/bestuurders, die elders woonden, Stephen Willem (Willy) de Clercq (1878-1938) besloot zich op zijn bedrijf te vestigen. Hiervoor liet hij in 1906 de karakteristieke houten villa bouwen en een formele moestuin aanleggen, met tuinmuur en theeprieel. Deze opstallen zijn sinds 1985, samen met de grote boerderij, gemeentelijke monumenten. Onder Willy kreeg de fruitteelt een veel belangrijkere plek in de bedrijfsvoering. Vele nieuwe boomgaarden werden geplant en nieuwe schuren gebouwd, voor het bewaren en sorteren van het fruit.
Toen Willy’s zoon Govert de Clercq (1909-1989) in 1938 als vierde generatie het bedrijf overnam, was deze nog maar net terug uit Java, waar hij jarenlang had gewerkt als planter. Spoedig brak de oorlog uit en Govert, een zeer uitgesproken persoonlijkheid, heeft in het lokale verzet een rol van betekenis gespeeld. In het laatste deel van de oorlog was op De Olmenhorst het hoofdkwartier gevestigd van de Binnenlandse Strijdkrachten, district Haarlemmermeer en omliggende gemeenten.
In de jaren ’70 en ’80 gaf Govert aan enkele jonge mensen de gelegenheid om op het landgoed te komen wonen en bood hij aan de kunstenaars een werkruimte. Zo groeide De Olmenhorst uit tot een kleine gemeenschap, waar inmiddels zeven huishoudens en vier ateliers zijn gevestigd.
Florian de Clercq (1960- 2021), is zijn vader opgevolgd in 1986. Hij koos ervoor zich alleen te richten op de fruitteelt; het akkerbouwareaal werd afgestoten. Omdat het in de fruitteelt niet lang daarna erg slecht ging, is de familie de bedrijfsvoering weer gaan verbreden. Eerst met een klein winkeltje, voor afzet van het eigen fruit, en met de organisatie van enkele evenementen, om het publiek naar het landgoed te trekken. Langzamerhand zijn deze activiteiten uitgegroeid en uitgebreid. Zo heeft De Olmenhorst zich ontwikkeld tot een modern, dynamisch en gevarieerd bedrijf, met nog vele plannen voor de toekomst.
Samen met boomgaardmanager Anton Haalboom zorgde Florian voor een ommekeer in de boomgaard, door 23 jaar geleden biologisch te gaan telen. Dit heeft het landgoed onder andere kwakende kikkers, een zingende nachtegaal en overheerlijke appelen en peren opgeleverd.
Zijn gedachtengoed om het landgoed te behouden en te verbeteren door toekomstbestendig te telen, het landgoed open te stellen voor publiek zodat men hier kan samenkomen, leren en genieten van de natuur, is ook het gedachtengoed van zijn kinderen. Alles wat Florian gezaaid heeft zullen zij tot bloei proberen te brengen. Na het overlijden van Florian hebben zijn kinderen de aansturing van het landgoed op zich genomen. Zij zijn de huidige eigenaren van Landgoed de Olmenhorst.
Als landgoed valt De Olmenhorst onder de Natuurschoonwet. En wegens de grote variëteit aan vogels is het 31 hectare grote gebied erkend als vrijwillig vogelreservaat.
Over De Olmenhorst in oorlogstijd is in 2007 door familielid Daan de Clercq een boekje geschreven. Ook deze tekst is hier downloaden als pdf-file.
Amber Elisa, Julius en Liselotte de Clercq
Zesde generatie
